Jedność i dojrzałość duchowa
W życiu niektórych osób przez lata nic się nie zmienia. Wydaje się, że nie ma żadnego wzrostu. To samo dotyczy niektórych kościołów. Podziały w kościele w Koryncie były główną przyczyną zaniku wzrostu duchowego. Paweł uważa, że taka sytuacja jest nie do przyjęcia. Dlaczego jedność jest tak ważna i jak możemy ją osiągnąć?
Jedność
(10) A proszę was, bracia, w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, abyście wszyscy byli jednomyślni i aby nie było między wami rozłamów, lecz abyście byli zespoleni jednością myśli i jednością zdania. (11) Albowiem wiadomo mi o was, bracia moi, od domowników Chloi, że wynikły spory wśród was. (12) A mówię to dlatego, że każdy z was powiada: Ja jestem Pawłowy, a ja Apollosowy, a ja Kefasowy, a ja Chrystusowy. (13) Czy rozdzielony jest Chrystus? Czy Paweł za was został ukrzyżowany albo w imię Pawła zostaliście ochrzczeni?
I Koryntian 1,10-13 (BW)
Kiedy Paweł mówi o braku jedności, nawiązuje do dwóch rzeczy: braku jedności ducha i myśli (wers 10) oraz duchowej niedojrzałości.
Według wersetu 12 chrześcijanie mają ulubionych przywódców lub nauczycieli. Gdy jednak wszyscy przyjmiemy Chrystusa jako naszego przywódcę, gdy zdamy sobie sprawę, że Chrystus został za nas ukrzyżowany i gdy będziemy ochrzczeni w Jego imieniu, będziemy zjednoczeni. Jedność zaczyna się od naszych przekonań jako grupy.
Bycie jednością było od początku intencją Jezusa (Jana 17,23). Co więcej, jesteśmy jedno, ponieważ Jezus, przez którego jesteśmy zbawieni i który chce, byśmy byli jedno, jest Tym, który buduje nasze życie oraz Kościół (zobacz: I Koryntian 3,6-7).
Dojrzałość
(1) I ja, bracia, nie mogłem mówić do was jako do duchowych, lecz jako do cielesnych, jako do niemowląt w Chrystusie. (2) Poiłem was mlekiem, nie stałym pokarmem, bo jeszcze go przyjąć nie mogliście, a i teraz jeszcze nie możecie, (3) jeszcze bowiem cieleśni jesteście. Bo skoro między wami jest zazdrość i kłótnia, to czyż cieleśni nie jesteście i czy na sposób ludzki nie postępujecie? (4) Albowiem jeśli jeden mówi: Ja jestem Pawłowy, a drugi: Ja Apollosowy, to czyż cieleśni nie jesteście? (5) Bo któż to jest Apollos? Albo, któż to jest Paweł? Słudzy, dzięki którym uwierzyliście, a z których każdy dokonał tyle, ile mu dał Pan.
I Koryntian 3,1-5 (BW)
Między ludźmi, którzy są w procesie przemiany nie ma zazdrości ani konfliktu. Przemienieni ludzie (dojrzali w Chrystusie, duchowi ludzie) nie żyją tak jak wszyscy inni (ludzie, którzy nie są jeszcze przemienieni) i nie są związani z tym światem. Czy jesteś przemienionym człowiekiem? I czy żyjesz jak taki człowiek?
Rzymian 12,2 uczy nas, abyśmy nie upodabniali się do tego świata, ale abyśmy się zmieniali. W jaki sposób? Przez odnowienie umysłu (wg przekładu BW). Inne przekłady mówią o odnowieniu umysłu i duszy. Odnawiamy nasz umysł i duszę przez ich odżywianie. Czytaj Biblię, przebywaj wśród innych chrześcijan i spędzaj czas z Panem. Wtedy zaczniesz się zmieniać i staniesz się dojrzałym duchowo chrześcijaninem.
Powiązanie
Jedność w kościele jest skutkiem dojrzałości jego członków. Jednocześnie, wzrost duchowy zaczyna się od jedności między członkami. Te dwie rzeczy są w sposób nierozerwalny ze sobą powiązane. Dobrze jest być członkiem kościoła, gdzie jest jedność, aby móc wzrastać w dojrzałości. Równocześnie, członkowie, którzy doszli do pewnego poziomu dojrzałości, mogą wspierać innych, aby wprowadzać prawdziwą jedność.
