Kiedy kilkoro ludzi stara się osiągnąć wspólny cel, muszą się wspólnie zorganizować i pracować razem. Tak samo jest w Królestwie Bożym – praca na rzecz kościoła albo ewangelizacja uliczna to również kwestia organizacji i współpracy.
(1) Zabrał się więc arcykapłan Eliaszib wraz ze swoimi braćmi kapłanami do odbudowy Bramy Owczej, poświęcili ją, wstawiwszy w niej wrota; prowadzili budowę aż do Baszty Stu i aż do Baszty Chananela i poświęcili ją. (..)
(7) Obok nich naprawiał Melatiasz Gibeończyk, i Jadon Meronotyta oraz mieszkańcy Gibeonu i Mispy, podlegli namiestnikowi Zarzecza. (8) Obok nich naprawiał Uzzjel, syn Charhajasza, z bractwa złotników, obok niego zaś Chananiasz z bractwa aptekarzy i ogrodzili Jeruzalem aż do Muru Szerokiego.
Nehemiasza 3,1.7-8 (BW)
Po tym jak naród izraelski żył w obcym kraju przez 70 lat, jedna z grup wróciła i zaczęła odbudowywać Jerozolimę. Dlaczego? Aby oddalić zniewagę, jaka ich spotkała (Neh 2,17b). Chodziło o chwałę Boga. Mury miasta leżały w ruinach i ten ogromny projekt mógł być zrealizowany tylko przy dobrej organizacji i współpracy.
Liderem tej grupy był Nehemiasz. Bóg włożył w jego serce plan odbudowy ruin murów Jerozolimy (Neh 2,12). Nehemiasz organizuje to wielkie przedsięwzięcie przez wykonanie następujących kroków: najpierw bada sytuację (Neh 2,13); Ty również nie możesz planować, jeśli nie wiesz, co ma być zrobione. Następnie Nehemiasz dzieli się z ludźmi swoją wizją, która zrodziła się z jego powołania (Neh 2,17-18). Przekazuje tę wizję swoim słuchaczom, aby oni też mieli pragnienie odbudowy murów i bram. I tak się stało, ponieważ ludzie odpowiedzieli słowami: „Zabierzmy się do budowy!”. Następnie Nehemiasz wskazuje każdemu z nich miejsca dookoła miasta, aby pracowali równocześnie w wielu różnych lokalizacjach. Rozdział 3 pełen jest wersetów zaczynających się od „obok nich” – ludzie budowali ramię w ramię.
Nie ma znaczenia, jak dobrze dane przedsięwzięcie lub projekt jest zorganizowany. Jeśli zaangażowani w niego ludzie nie pracują wspólnie, albo nie są do tego chętni, projekt ten się nie powiedzie. Przekazanie wizji jest ważnym aspektem, aby pracownicy czuli, że to jest ich sprawa – nazywa się to poczuciem własności. Długa lista pracowników odbudowujących mury Jerozolimy wymienionych w 3 rozdziale księgi Nehemiasza pokazuje, że ludzie ci pochodzili z różnych środowisk – kapłan pracuje obok złotnika lub aptekarza. Różnice między nimi nie są już istotne. Kiedy pracujemy wspólnie w Królestwie Bożym i musimy przekazać ludziom pewne wskazówki, upewnijmy się, że posiadamy jasną wizję i przekazujemy ją we właściwy sposób. Jeśli mamy okazję współpracować w grupie, módlmy się, abyśmy zostali „zarażeni” daną wizją. Potem odłóżmy na bok różnice i pracujmy razem, aż cel zostanie osiągnięty – dla chwały Bożej.