Kim jest Duch Święty?
Setki fragmentów Biblii mówią o Duchu Świętym. Nadano Mu wiele imion, jak Duch Boży, Palec Boży, Duch Prawdy, Pocieszyciel.
Kim jest Duch Święty? Czy jest Osobą? Czy może powinniśmy pojmować Go jako moc Bożą? Albo samego Boga?
Biblia od początku do końca mówi o tym Duchu. Już pierwszy rozdział Biblii, pierwszy rozdział Księgi Rodzaju, pokazuje nam, że Duch Boży zaangażowany był w stwarzanie świata. W ostatnim rozdziale Biblii, 22 rozdziale Objawienia Jana, Oblubienica i Duch Święty wspólnie wołają, prosząc o powrót Jezusa na ziemię. Jest jednak wiele zamieszania w tym temacie. Niepotrzebnie.
Duch Święty w Starym Testamencie
W obrębie czasu, jaki obejmuje Stary Testament Pan kształtuje pewien naród wyłącznie dla siebie. Kształtuje go, aby mógł być jego Bogiem. Wyrywa go z bałwochwalstwa, przybliżając ku sobie. Ważne jest, aby ten nowy naród, nazwany później Izraelem, wiedział od samego początku, że jest tylko jeden Bóg.
(4) Słuchaj, Izraelu! Pan jest Bogiem naszym, Pan jedynie!
Księga Powtórzonego Prawa 6,4 (BW)
To właśnie dlatego Osoba Ducha Świętego nie jest w szczególny sposób opisana w Starym Testamencie. Czytając jednak w innych miejscach Starego Testamentu widzimy, że Biblia często mówi o Duchu Pana jako o kimś, kto może sądzić, kogo można zawieść, kto może rozporządzać Słowem Bożym. Wspaniale jest widzieć, że już prorok Izajasz mówił o wylaniu Ducha Świętego na Jezusa, aby mógł wykonać swoje dzieło (jak głoszenie Dobrej Nowiny i uzdrawianie chorych). A to było 700 lat nawet zanim Jezus się narodził!
Duch Święty w życiu Jezusa
Życie publiczne Jezusa rozpoczęło się Jego chrztem, a następnie otrzymaniem Ducha Świętego.
(16) A gdy Jezus został ochrzczony, wnet wystąpił z wody, i oto otworzyły się niebiosa, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy i spoczął na nim.
Ewangelia Mateusza 3,16 (BW)
Od tej chwili Jezus rozpoczął dzieło, które przyszedł wykonać na ziemi. Zaraz po tym spektakularnym wydarzeniu został skonfrontowany przez diabła. Możemy przeczytać o tym kuszeniu w 4 rozdziale Ewangelii Mateusza i Łukasza. Przez całe swoje życie Jezus żył w wielkiej zależności od Ojca (Ew. Jana 5,19). Uzdrawiał chorych i uwalniał zniewolonych. Aby pokazać nam, że ta zależność jest wynikiem spoczywania Ducha Świętego na Jego życiu, Jezus odniósł się do fragmentu napisanego przez Izajasza (Ew. Łukasza 4,18-21). Duch Święty jest widoczny nie tylko w działaniu Jezusa, ale też w Jego nauczaniu. Jezus wyraźnie nauczał o Duchu Świętym, który miał być wysłany przez Niebiańskiego Ojca dla Jego uczniów. Głosił, że stanie się to po Jego śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu.
(15) Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie. (16) Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki - (17) Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie. (18) Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.
Ewangelia Jana 14,15-18 (BW)
Widzimy, że Duch Święty jest tu nazwany „Pocieszycielem”, także Duchem Prawdy. Jezus nie pozostawia swoich uczniów sierotami, ale wróci do nich (i nas wszystkich) przez Ducha Świętego, Ducha Prawdy, który będzie w nas żył i na zawsze będzie z nami!
