Kościół należy do Boga i Jezusa Chrystusa. Wiara, która zamieszkuje w kościele, ma wpływ na daną społeczność i poza nią.
I Tesaloniczan 1,2-3 (BW)
Mieszkańcy Tesaloniki usłyszeli Ewangelię i uwierzyli w nią, pomimo silnej opozycji ze strony lokalnych Żydów. Paweł nazywa tę opozycję wielkim uciśnieniem (I Tes 1,6) i odnosi się do wydarzeń opisanych w Dziejach Apostolskich 17,5 i dalej.
Wiara powoduje pewien rodzaj odwagi, jaka umożliwia płynąć pod prąd obowiązujących w danym czasie popularnych opinii i tradycji. Wiara naśladowców Jezusa powoduje nawet więcej – cały region o nich mówi:
I Tesaloniczan 1,7-8 (BW)
Niedługo potem Paweł pisze do innego zboru, że kiedy wszystko inne się rozpada, pozostają trzy ważne rzeczy: wiara, nadzieja i miłość (I Kor 13,13). Oprócz wiary, która wiele powoduje, zbór w Tesalonice ma niesamowitą miłość i nadzieję (I Tes 1,3).
Jego miłość i nadzieja jest bezpośrednim rezultatem wiary. Miłość staje się widoczna, gdy ci chrześcijanie przyjmują Pawła, Sylasa i Tymoteusza w swoich domach. Każdy o tym mówi (I Tes 1,9)!
Co więcej, ci wierzący znani są ze spędzania każdego dnia w żywym oczekiwaniu powrotu Pana Jezusa. Ta nadzieja podtrzymuje ich w trudnym czasie. Bóg nieba i ziemi, nasz Ojciec, daje nam wiarę, która mówi wiele, miłość, która odzwierciedla Jego charakter i żywą nadzieję, abyśmy mogli patrzeć w przyszłość.