Posolony i czysty

Jako chrześcijanie żyjemy w świecie, który przemienia się w ciemność. Jest w nim wiele pięknych i dobrych rzeczy, jednak coraz więcej śmieci i ciemności wkracza na naszą drogę przez wiadomości, telewizję i różne wydarzenia.

W Księdze Wyjścia Bóg mówi Mojżeszowi, w jaki sposób powinna być przygotowana ofiara wonna.

(34) I rzekł Pan do Mojżesza: Weź sobie wonności: pachnącej żywicy i goździków, i galbanu wonnego, i czystego kadzidła, w różnych ilościach, (35) i zrób z tego wonne kadzidło, mieszaninę, tak jak się robi wonności: posoloną, czystą, świętą. (36) Rozetrzyj to na proszek i połóż część tego przed Skrzynią Świadectwa w Namiocie Zgromadzenia, gdzie będę się z tobą spotykał. To będzie dla was świętością nad świętościami. (37) A kadzidła, które sporządzisz według tego składu, nie sporządzajcie dla siebie. Dla ciebie będzie to święte, poświęcone tylko dla Pana. (38) Ktokolwiek by takie sporządził i używał jako pachnidła, zostanie wytracony ze swojego ludu.

Księga Wyjścia 30,34--38 (BW)

Uwaga jest skupiona na trzech rzeczach: ofiara ma być posolona, czysta i święta.

Zaprawiony solą

Sól nadaje smak (pomyśl o jajku bez soli). Dodaje jakości i wartości. W Ew. Mateusza 5,13 sam Jezus w dobitny sposób wyjaśnia, o co chodzi z tą ważnością soli. Nasze całe istnienie, nasze czyny nie tylko powinny być zaprawione solą – my sami jesteśmy solą!

List do Kolosan 4,6 mówi, że nasza mowa powinna być zaprawiona solą. Czy to znaczy, że musimy wypowiadać ciężkie i złe słowa? Nie – to co mówimy powinno być przyjemne, tak jakbyś rozmawiał z Panem. Każdy, kogo spotykamy powinien pomyśleć: ale miła osoba!

Czysty

Jeśli chcemy, aby nasze życie dla Boga było wonną ofiarą, to musi ono być czyste. Nasza mowa, czyny i myślenie powinny być czyste.

Czysty znaczy bez domieszek. Metoda przygotowania (czystej) ofiary wonnej jest szczegółowo opisana w Ks. Wyjścia 30 (zobacz powyżej). Nie mieszaj tej ofiary z innymi rzeczami. To bardzo precyzyjna praca. Jeśli chodzi o nasze życie, mądrze jest oczyszczać swoje serce często i dokładnie. W ten sposób nasza ofiara może pozostać nie zmieszana z innymi rzeczami. Nie powinno w nas być żadnej upartości, złości, zazdrości, czy zemsty, ale powinniśmy polegać całkowicie na Tym, dzięki któremu możemy wszystko.

Jakub pokazuje nam, że nie możemy mówić czystym językiem i równocześnie mówić źle o innych.

(9) Nim wysławiamy Pana i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże; (10) z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak, bracia moi, być nie powinno. (11) Czy źródło wydaje z tego samego otworu wodę słodką i gorzką? (12) Czy drzewo figowe, bracia moi, może rodzić oliwki albo winna latorośl figi? Tak też słony zdrój nie może wydać słodkiej wody.

Księga Jakuba 3,9-12 (BW)

To dotyczy również naszych czynów. One powinny być zawsze czyste i całkowicie dla Niego.

Tylko dla Boga

Wiele przekładów używa słowa „święty”. Nasze słowa powinny być „święte” dla Boga – oddzielone dla Niego. Pięknie wyraża to pewien werset z Kolosan – właściwie jest on streszczeniem tego studium:

(23) Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie jako dla Pana, a nie dla ludzi.

List do Kolosan 3,23 (BW)

Biblia: Księga Wyjścia